Een gewoon sportleven willen we allemaal. Maar voor veel mensen met een beperking, verstandelijk of lichamelijk, met of zonder gedragsprobleem, is dat verre vanzelfsprekend. Bij SportAnders is dat niet anders, tenzij we ons niet aan de regeltjes houden. Want het zijn veelal de regels binnen de beweegomgeving die het lastig maken om te starten met een sportleven. Laat staan een gewoon sportleven.
Bij SportAnders ligt de uitdaging in het omzeilen van spelregels, we vinden deze regels, die ooit bedacht zijn met goede bedoelingen, lastig en hinderlijk. Bij SportAnders ligt met name de nadruk op plezier, lol en het ongedwongen karakter.
Maar waarom zou je kiezen voor SportAnders, er zijn tenslotte volop keuzes als we even op google een zoekopdracht geven. Binnen SportAnders mag je zijn wie je bent, daar kijkt namelijk niemand vreemd van op. Ons motto “iedereen is uniek, ook jij hoort erbij” is er niet voor niets. Het uitgebreide sportaanbod wat er al is, wordt vaak uitgebreid met nieuwe sport- en spelelementen.
Maar is er daadwerkelijk wel zo’n uitgebreid sport aanbod aanwezig wanneer we google even raadplegen, onze ervaring en de ervaring van ouders en verzorgers vertellen een ander verhaal. Ja er is genoeg aanbod, maar niet aansluitend of passend bij onze sporters. Doordat we continue om ons heen kijken en ons oor te luisteren leggen bij de sporter, zien we ook gelijk waar de behoeftes zijn. Elke sporter heeft invloed in het sportproces. We vinden het namelijk belangrijk dat sporters gehoord worden. Hierin wordt dus het grote verschil gemaakt tussen het reguliere aanbod en het aanbod van SportAnders.
Onze zienswijze in sport- en beweegbeleving sluit aan op de triple C methode, een methode die deelnemers het gewone leven laat ervaren. Binnen SportAnders zetten we deze methode ook in, we bouwen diverse hindernissen in onze sportactiviteiten, hindernissen die we ook in ons dagelijks leven tegenkomen. Doordat wij ze verwerken in een sportactiviteit, wordt via een spelelement aangeleerd dat bijvoorbeeld prikkels prima aanwezig kunnen zijn en helemaal niet zo erg zijn. Door dit in een veilige omgeving toe te passen zien we onder andere, dat gedrag en leerprestaties positief veranderen en veelal blijvend van aard zijn.
En zo leren wij onze sporters, deelnemers en cliënten dat prikkels bij het leven horen en ieder deze op zijn of haar manier mag beleven.
En daarom kies je voor SportAnders.
Marko en Gea
Marko de Vries
Coach/Begeleider
Al sinds 2009 ben ik zelfstandig ondernemer. Daarvoor werkte ik bij diverse werkgevers waaronder defensie, landbouwmechanisatie en de kantoorvakhandel. Via die laatste kwam ik in contact met de doelgroep waar ik nu zo graag mee werk. In 2013 ben ik als sportinstructeur terecht gekomen op een leer- en zorginstelling. Via deze route begon ook de sport voor kinderen uit het speciaal onderwijs. In 2015 richtte ik SportAnders op. In 2017 kwam ik in contact met Special Heroes, door dit contact groeide de interesse voor kinderen en jongeren uit andere doelgroepen steeds meer. Met name jongeren geboren met FAS(D) trokken mijn aandacht. In de periode 2017 – 2019 ging ik weer terug naar de schoolbanken en volgde diverse opleidingen en trainingen. Zo werd ik jongerencoach met FAS(D) expertise, niet veel later volgde ook de cursussen Rots en Water en werd ik advanced trainer. Vanaf 2020 werden de clinics op het speciaal onderwijs meer en meer aangevraagd, hierdoor ontstond er ook een grotere behoefte aan een sportieve dagbesteding. Via de dagbesteding leid ik jongeren op als assistent sport begeleider. Samen met deze jongeren verzorgen we clinics op het speciaal onderwijs. Naast mijn werk in de sport, begeleid ik ook jongeren op een instelling en sta ik nog regelmatig aan de behandeltafel om geblesseerde sporters weer op de been te helpen. Kortom een veelzijdige duizendpoot
met een tikkeltje ADHD.
Gea Koster
Coach/Begeleider
Hallo,
Tja en nu wordt er een introductiestukje van mij verwacht waarin ik mij mag voorstellen aan jullie als lezer.
Ik ben Gea Koster ben 57 jaar oud, moeder van 3 kinderen en sinds 2 jaar betrokken bij SportAnders. Toen ik Marko leerde kennen en zijn passie voor kinderen met moeilijk verstaanbaar gedrag werd ik meegenomen in het enthousiasme om jongeren te gaan ondersteunen binnen SportAnders. Jongeren die ik al sinds mijn werkzame leven in de geestelijke gezondheid zorg, een warm hart toedraag.
Als 19-jarige ben ik begonnen als leerling verpleegkundige in de GGZ-instelling, Beileroord, te Beilen. Dit betekent dat ik bijna 40 jaar werkzaam in de zorg.
Na mijn opleiding ben ik als groepsbegeleidster aan het werk gegaan binnen van Boeyenoord te Assen, een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik heb op diverse doelgroepen gewerkt waaronder een gestructureerde hoog niveau groep. Na een tijdje werd ik benaderd om op een groep te komen werken met veel gedragsproblematiek waarbij psychiatrische problematiek, dwanghandelingen, autisme, neuroses meer regel was dan uitzondering. Binnen deze groep
manifesteerde zich ook veel agressie.
Na mijn scheiding ben ik bij de Thuiszorg gaan werken waar ik een baan had met regelmatige werktijden, in de thuisbegeleiding. Binnen de thuisbegeleiding werk ik samen met cliënten zodat ze in hun eigen huis en omgeving kunnen blijven wonen. Ik werk hier met name met mensen met o.a. verslaving, dementerenden en hun familieleden, mensen met een depressie, PTSS of borderline.
De reden dat ik deze regelmatige baan zo prefereerde was omdat ik op dat moment moeder was van 3 kinderen waarvan 1 met een gediagnostiseerd autisme met ADHD. Dit heeft bij mij een extra dimensie gegeven omdat het begeleiden van deze zoon, mij zo confronteerde met ook mijn machteloosheid en omdat ik in deze situaties niet een professionele houding kon aannemen of de deur kon sluiten als mijn dienst afgelopen was. Het heeft mij geleerd om met nog meer verwondering te kijken naar mensen en hoe ze handelen en meer begrip voor hun gedrag, houding en kwetsbaarheid in hun anders zijn, op te kunnen brengen.
Waarom nu Sport Anders:
Het betreft, voor mij, een groep jongeren die een extra zorgvraag heeft, maar die het zo nodig hebben, geaccepteerd te worden in wie zij zijn. Door soms onhandige gedragingen vallen zij vaak tussen wal en schip maar door ze te zien als mens en ze proberen bewust te maken van oorzaak en gevolg waardoor ze weerbaarder worden. Maar daar naast ze ook proberen bewust te maken van de ander om hen heen. Daar wil ik graag met mijn 40 jaar ervaring een steentje aan bijdragen.